|
Frederick I, född cirka 1050 i Hohenstaufen, Swabia,
Bavaria, död 1105-07-21 i Hohenstaufen, Swabia, Bavaria.
Hertig av Swabia.
He was Count of Hohenstauffen, and Duke of Swabia (1079-1105). He built the castle at Hohenstauffen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_II_of_Swabia
http://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_I._%28Schwaben%29
Friedrich I. (Schwaben)
aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie Wechseln zu: Navigation, Suche
Friedrich I. (* um 1050; † 1105 vor 21. Juli) aus dem Geschlecht der Staufer war seit 1079 Herzog von Schwaben.
Sein Vater war Friedrich von Büren, seine Mutter Hildegard von Egisheim-Dagsburg, Tochter des Grafen Gerhard III.
In seine Regierungszeit fiel der Aufstieg der Staufer zur Herzogsfamilie in Schwaben.
Inhaltsverzeichnis [Anzeigen]
* 1 Biografie * 2 Nachkommen * 3 Literatur * 4 Weblinks
Biografie [Bearbeiten]
Vermutlich hatte Friedrich vor der Herzogserhebung die Grafenwürde inne. Bereits als Graf begann Friedrich I. mit dem Ausbau
der staufischen Macht. Er ließ auf der Kuppe des Berges Hohenstaufen eine Burg errichten, die zum Stammsitz und zur
Namensgeberin für die Familie wurde. Eine bei Lorch (Württemberg) anzunehmende Burg wurde um 1100 in ein
Benediktinerkloster (Kloster Lorch) umgewandelt, das ab diesem Zeitpunkt als Hauskloster der Staufer diente.
Allerdings scheint das Hausgut der Familie zu diesem Zeitpunkt noch gering gewesen zu sein. Vermutlich beschränkte es sich auf
das Stauferland um den Hohenstaufen sowie auf die von Hildegard erlangten Besitzungen im Elsass: in und um Sélestat mit der
Hohkönigsburg) sowie bei Hagenau.
Das entscheidende Ereignis in Friedrichs Lebenszeit war aber die Übertragung der Herzogswürde in Schwaben in Regensburg
Ostern 1079. Während eines Adelsaufstands des gegen Heinrich IV. abtrünnigen Rudolf von Rheinfelden gehörten die Staufer zur
königstreuen Minderheit. Anfang 1079 war Rudolfs Sohn Berthold von Rheinfelden von der Adelsopposition zum Herzog von
Schwaben gewählt worden. Im Gegenzug vergab Heinrich den Titel zu Ostern an Friedrich I. und verlobte am 24. März ebenfalls
in Regensburg seine noch nicht siebenjährige Tochter Agnes (* zwischen Sommer 1072 und Anfang 1073, † 24. September 1143)
mit ihm (die Ehe wurde 1086 oder 1087 geschlossen). In den folgenden Jahren konnte sich keiner von beiden Herzögen
durchsetzen. Nachdem sich Heinrich 1097 mit Berthold von Zähringen, dem Nachfolger Rudolfs von Rheinfelden, ausgesöhnt
hatten, bestand die Spaltung Schwabens fort. Friedrich konnte sein Amt nur im Norden Schwabens tatsächlich ausüben.
Die Ausweitung der staufischen Hausmacht betrieb er vor allem in Richtung Norden. In der Pfalz wurde er in seinen letzten
Herrschaftsjahren durch die Obervogtei des Klosters Weißenburg und des Hochstifts Speyer zu einem wichtigen regionalen
Machtfaktor. Damit näherte sich das staufische Territorium den salischen Gütern in Rheinfranken an. Im Süden brachte Friedrich
nur um Ulm nennenswerten Besitz unter seine Kontrolle, jenseits der Donau lediglich vereinzelten Streubesitz. Künstlerische
Darstellung der Umbettung Friedrichs
Während des Italienzuges Heinrichs IV. und der damit verbundenen Abwesenheit des Herrschers aus dem Regnum Teutonicum
war Friedrich dort der oberste Heerführer der kaiserlichen Seite.
Nachkommen
[Bearbeiten]
Neben den Söhnen
Herzog Friedrich II. und
Konrad III.
ist eine Tochter Gertrud nachweisbar, die Hermann von Stahleck heiratete. Bühler und Fischer (s. Literatur) weisen eine Tochter
Bertrada (Bertha) (* um 1088/89, † nach 1120/vor 1142) (8 I Adalbert von Ravenstein, Graf von Elchingen und Irrenberg, II Graf
Heinrich von Aichelberg, Tochter aus I ist Luitgard vermählt mit Konrad von Wettin, Markgraf von Meißen) nach. Angaben über
weitere Kinder, die Hansmartin Decker-Hauff aufgrund von ihm gefälschter Lorcher Quellen machte, haben sich als
Phantasieprodukte erwiesen (Näheres und Belege unter Konrad III.).
Literatur [Bearbeiten]
* Zotz, Thomas: in: Handbuch der Baden-Württembergischen Geschichte Bd. 1,1, Stuttgart 2001, S. 429 ff. * Zettler,Alfons:
Geschichte des Herzogtums Schwaben, Stuttgart 2003, S. 177 ff. * Bühler, Heinz: Zur Geschichte der frühen Staufer - Herkunft
und sozialer Rang unbekannter Staufer, in Hohenstaufen Veröffentlichungen des Geschichts- und Altertumsvereins Göppingen,
10. Folge, Göppingen 1977, S. 30 ff. * Fischer, Isidor: Heimatgeschichte von Weißenstein und Umgebung, Schwäbisch Gmünd
1928, S. 71 ff.
Weblinks [Bearbeiten]
* Stälin, Paul Friedrich von: Friedrich I. (von Hohenstaufen). In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 8. Duncker &
Humblot, Leipzig 1878, S. 31. * Materialsammlung mit dem Artikel im Lexikon des Mittelalters
Vorgänger
Rudolf Herzog von Schwaben 1079–1105 Nachfolger
Friedrich II. Normdaten: PND: 118693530 – weitere Informationen Diese Seite wurde zuletzt am 29. März 2010 um 09:33 Uhr
geändert.
Agnes van Waiblingen (in sommige bronnen ook Adelheid genaamd), geb. zomer 1072 - begin 1073; draagt door haar huwelijk de
oud-Salische familieaanduiding ‘van Waiblingen’, samen met de palts en de daarbij behorende plaats, over op de Staufen; overl. in
Oostenrijk 24-9-1143, begr. samen met haar tweede gemaal (Leopold III de Heilige, markgraaf van Oostenrijk, overl; 15-11-1136)
in het door hem gestichte Klosterneuburg, tr. (1) (verloofd Regensburg 24-3-1079) ca. 1086/begin 1087 Frederik van Staufen, geb.
ca. 1047/48; graaf (in een Frankisch graafschap of in de Riesgau?) 1069; standvastig aanhanger van keizer Hendrik IV; hertog van
Zwaben door belening met dat hertogdom Regensburg Pasen (24-3) 1079 en toen verloofd met diens nauwelijks 7-jarige dochter;
moet bijna 20 jaar strijden tegen de tegenstanders van Hendrik IV in Zwaben (de aanhangers van de paus, de Welfen en de
Zähringen) alvorens zijn gezag algemeen erkend wordt door het terugtreden van hertog Berthold IV van Zähringen in 1098; bouwt
waarschijnlijk reeds sinds ca. 1070, in alle geval echter sinds 1080, de burcht Staufen; sticht het klooster Sancta Fides in
Schlettstadt 1094; maakt van zijn vroegere burcht op de berg boven Lorch het Benedictijnerklooster Sankt Peter (gewijd na 1097,
vóór 1102; overgedragen als pauselijk eigen-klooster 3-5-1102); medestichter van Sankt Walburgis bij Hagenau (Elzas); noemt
zich in zijn laatste levensjaren ‘hertog der Zwaben en der Franken’; overl. 1105 (vóór 21-7), begr. klooster Lorch; zn. van Frederik
‘van Buren’, graaf in de Riesgau, en Hildegard van Bar-Mousson.
Wikipedia:http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_II_of_Swabia
Frederick II (1090 – 6 April 1147), called the One-Eyed, was the second Hohenstaufen duke of Swabia from 1105. He was the
eldest son of Frederick I and Agnes.
He succeeded his father in 1105. In 1121 he married Judith of Bavaria, a member of the powerful House of Guelph. On the death
of Emperor Henry V, his uncle, Frederick stood for election as King of the Romans with the support of his younger brother
Conrad, duke of Franconia and several houses. However, he lost this election of 1125 to Lothar III, crowned Emperor later in 1133.
A conflict erupted between Frederick and his supporters, and Lothar. Encouraged by Adalbert of Mainz, who loathed the
supporters of the late Emperor Henry V, Lothar besieged Nuremberg in 1127. Frederick relieved the siege of Nuremberg in 1127
and occupied Speyer in 1128. The attempt of Henry the Proud, duke of Bavaria, to capture Frederick during negotiations failed
(1129). However, afterwards supporters of Lothar won a number of victories both in Germany and in Italy. Speyer (1129),
Nuremberg (1130) and Ulm (1134) were captured and in October 1134 Frederick submitted to the emperor. In 1135 both Frederick
and Conrad were finally reconciled with Lothar. After Lothar's death (1137) and election of Conrad as King of the Romans (1138)
Frederick supported his brother in the struggle with Guelphs. According to Otto of Freising, Frederick was "so faithful a knight to
his sovereign and so helpful a friend to his uncle that by valor he supported the tottering honor of the realm, fighting manfully
against its foes..."
Frederick's second wife, Agnes, was the niece of his old enemy Albert of Mainz.
Children With Judith of Bavaria (1103- 22 February 1131), daughter of Henry IX, Duke of Bavaria:
Frederick III Barbarossa (1122-1190), duke of Swabia and Holy Roman Emperor as Frederick I
Bertha (Judith)[1] (1123-1195), married Matthias I, Duke of Lorraine
With Agnes of Saarbrücken (d.~1147):
Conrad of Hohenstaufen (also called Konrad) (1134/1136-1195), Count Palatine of the Rhine
Jutta (1135-1191), married Louis II, Landgrave of Thuringia
CASA DE SUABIA-HOHENSTAUFEN
1) Significado: El apellido Hohenstaufen, que llevaron los vástagos de la Casa de Suabia, procede del castillo de Hohenstaufen,
construido en el año de 1077 por el conde Federico de Suabia, que dos años más tarde, al casarse con Inés, la hija del emperador
Enrique IV, fue elevado a la dignidad ducal.
2) Casa solar: En la región de Suabia, al sur de Alemania. A continuación, ofecemos un Cuadro genealógico de las Familias Welf,
duques de Baviera (güelfos) y Hohenstaufen, duques de Suabia (gibelinos).
3) Armas: Las armas de Suabia son: En campo de oro, tres leones de sable.
I. Federico de Hohenstaufen nació hacia el año 980. Murió en 1027. Casó con Cunigunda de Öehningen (hija de Cuno de
Öehningen y Richida de Alemania, a su vez, hija de Otón I y Edith de Inglaterra: ver Casa de Sajonia y Reyes de Wessex).
Tuvieron por hijo a
II. Federico de Hohenstaufen (o de Beuren) nació hacia el año de 1005. Murió en 1094. Casó con Hildegarda von Kinzisgau, el año
1037. Hildegarda era hija de Otón I de Kinzisgau (hijo de Herbert I de Kinzisgau y nieto de Oton de Wetterau -hijo de Oda de
Sajonia- e Hildegarda de Vermandois) y Ermengarda de Luxemburgo (hija de Godofredo "el Cautivo", conde de Limburgo y
Matilda Billung de Sajonia). Tuvieron por hijo a
III. FEDERICO I "EL BUENO" DE HOHENSTAUFEN, DUQUE DE SUABIA nació hacia el año de 1050. Murió el 3-VIII-1105.
Construyó el castillo de Hohenstaufen en 1077. Casó el año 1084, en Regensburg (Alemania), con INÉS DE FRANCONIA (hija de
Enrique IV, emperador de Alemania; ver Casa de Franconia).
IV. Federico II, duque de Suabia nació hacia el año de 1090. Murió el 3-VIII-1147 en Alzey. Casó, en el año 1121, con Judith de
Baviera (ver Casa de Welf). Tuvieron por hijo a
V. Federico I, Barbaroja, emperador de Alemania nació hacia el año de 1125. Fue emperador de Alemania de 1152 a 1190. Casó
con Beatriz de Borgoña (ver Casa de Borgoña). Tuvieron cuatro hijos: Enrique VI (emperador de Alemania de 1190 a 1196,
casado con Constanza de Sicilia), Federico (duque de Suabia, muerto en 1191), Otón (conde del Palatinado) y Felipe de Suabia. En
1188, Federico I tomo la Cruz y se alistó en la Tercera Cruzasa. Murió el año de 1190 cuando cruzaba el río Cadmo en Cilicia, de
camino a Jerusalén.
VI. Felipe de Suabia, emperador de Alemania nació hacia el año de 1176. Fue emperador de Alemania de 1198 a 1208. Casó con
la princesa bizantina Irene (María) Angelina (hija del emperador Isaac II Angelos, que fue emperador de Bizancio de 1185 a 1195:
ver nota 1). Tuvieron dos hijas: Beatriz (casó con Otón IV: 1198 a 1215) e Iniesta, que al morir su hermana cambio su nombre por
el de Beatriz. Felipe murió asesinado por un enemigo personal el año de 1208.
VII. Beatriz de Suabia nació hacia el año de 1205. Caso con Fernando III, rey de Castilla y León. Tuvieron diez hijos: Alfonso X
(rey de Castilla de 1252 a 1284, que caso con Violante de Aragón), Fadrique, Fernando, Enrique, Felipe, Sancho, Manuel, Leonor,
Berenguela y María. Nuestra familia desciende del infante Manuel, que casó con Beatriz de Saboya hacia 1280, y fueron padres de
don Juan Manuel (1282-1349), príncipe de las Letras españolas.
NOTAS:
[1] Dinastía Angelos:
I. Manolis Angelos nació hacia el año de 1040. Todavía vivía en 1081. Tuvo por hijo a
II. Constantino Angelos, que nació hacia el año 1085 aún vivía en 1166. Casó, hacia 1120, con Theodora Comnene (nacida hacia
1096, ver Dinastía Comnene). Tuvieron por hijos a: 1) Juan Dukas (c.1121, padre de Teodoro I Komnenos Dukas Angelos), 2)
Andronikos Angelos Dukas (que sigue) y 3) Isaac Angelos (c.1135).
III. Andronikos Dukas Angelos, que nació hacia el año 1122, en Constantinopla, Bizancio. Murió el 2-XII-1185. Casó antes de
1155 con Euphrosyne Kastamounites (c.1125-1190), hija de Teodoro Kastamounites. Tuvieron por hijos a: 1) Juan (príncipe de
Bizancio), 2) Alexios III (emperador de Bizancio, e 3) Isaac II (que sigue).
IV. Isaac II Angelos, emperador de Bizancio, que nació, en Constantinopla, hacia 1156. Murió el 28-I-1202/1203, ejecutado. Casó
con Irene Comnene (1154, ver Dinastía Comnene) y tuvieron por hija a
V. Irene (María) Angelina, princesa de Bizanció y emperatriz del Sacro Imperio Germánico, nació hacia 1181. Murió el
27-VIII-1208. Casó hacia 1196 con Felipe II de Suabia, von Hohenstaufen, emperador del Sacro Imperio Germánico. Tuvieron por
hijas a 1) Kunigunda (c.1200 a 13-IX-1248; casó con Vaclav I), princesa de Suabia, 2) María (c.1201-1240, casó con Enrique II,
duque de Lorena y Brabante) y 3) Beatriz de Suabia (c.1202-1234), casada con San Fernando III, rey de Castilla. En segundas
nupcias casó con Otto I von Andechs, en 1208.
Frederick I von Staufen was Duke of Swabia from 1079 to his death. He was the first ruler of Swabia (Schwaben) of the House of
Hohenstaufen. He was the son of Frederick von Büren and Hildegard von Bar-Mousson.
In 1089, Frederick married Agnes of Germany, daughter of Henry IV, Holy Roman Emperor. They had several sons and daughters,
amongst whom was our ancestor Frederick II of Swabia.
See http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_I,_Duke_of_Swabia for more information.
Frederick I von Staufen (1050–July 21, 1105) was Duke of Swabia from 1079 to his death. He was the first ruler of Swabia of the
House of Hohenstaufen. He was the son of Frederick von Büren and Hildegard von Bar-Mousson.
In 1089, Frederick married Agnes of Germany, daughter of Henry IV, Holy Roman Emperor. They had several sons and daughters,
amongst whom were:
Frederick II of Swabia (1090-1147), the father of Frederick Barbarossa Conrad III, king of Germany (1093-1152)
Friedrich I byggde slottet Hohenstaufen.
http://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_I._(Schwaben)
Gift med
Agnes of Waiblingen, född 1972
i Tyskland, död 1143-09-24 i Klosterneuburg, Niederösterreich, Österrike.
Barn:
Conrad III, född 1093, död 1158-02-15
|